Badania przeprowadzone w latach 50. i 60. XX wieku przyczyniły się do sformułowania hipotezy, że czynniki wykazujące działanie przeciwutleniające mogą mieć istotne znaczenie w zapobieganiu chorobom układu krążenia.
Podstawą tego twierdzenia jest obserwacja populacji o mniejszej częstości występowania miażdżycy oraz jej powikłań. Dotyczy to zwłaszcza populacji Basenu Morza Śródziemnego oraz Japonii.
Badanie pod nazwą Seven Countries Study dostarczyło wielu dowodów na to, że najzdrowszym modelem żywienia w Europie jest dieta śródziemnomorska. Udało się też ustalić cechy charakterystyczne takiego sposobu odżywiania.
Za wzorcową dietę śródziemnomorską uznaje się sposób odżywiania mieszkańców Krety w latach 60. XX wieku:
- duże spożycie warzyw i owoców
- duże spożycie produktów zbożowych (zwłaszcza z pełnego przemiału)
- duże spożycie nasion roślin strączkowych
- duże spożycie oliwy z oliwek
- średnie spożycie ryb
- średnie spożycie produktów mlecznych
- niewielkie spożycie alkoholu (zwłaszcza wina)
- małe spożycie mięsa, produktów mięsnych i tłuszczu pochodzenia zwierzęcego.