Koronarografia

Co to jest koronarografia?

Koronarografia jest zabiegiem diagnostycznym, który ma na celu uwidocznienie tętnic wieńcowych, tj. tętnic doprowadzających krew do serca.

W czasie zabiegu, za pomocą specjalnych cewników, podaje się do tętnic środek kontrastowy, jednocześnie wykonując szereg filmów z wykorzystaniem promieni rentgenowskich.

W koronarografii uwidoczniane są lewa oraz prawa tętnica wieńcowa i ich odgałęzienia. Można stwierdzić:

• prawidłowy przepływ krwi w tętnicach
• zwężenia nieistotne (tj. nie utrudniające przepływu krwi)
• zwężenia istotne (upośledzające przepływ krwi) lub zamknięcie tętnicy.

Jak należy się przygotować do zabiegu koronarografii?

W celu wykonania koronarografii pacjent przyjmowany jest do szpitala. Przed zabiegiem konieczne jest założenie wenflonu oraz przygotowanie miejsca nakłucia, np. wygolenie pachwiny, jeśli zabieg wykonuje się przez tętnicę udową. Pacjent przed zabiegiem pozostaje na czczo (co najmniej 6 h przed badaniem), zwykle lekarz zaleca jednak przyjęcie porannych leków.

Chory, u którego planuje się wykonanie badania z podaniem kontrastu (a takim badaniem jest koronarografia), powinien być dobrze nawodniony, aby po zabiegu kontrast został szybko usunięty z organizmu z moczem. Zwykle lekarze zalecają pacjentowi wypicie po zabiegu około 1,5 litra niegazowanej wody.

Poszczególne etapy zabiegu

Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, co oznacza, że środek znieczulający podaje się jedynie w miejscu planowanego nakłucia tętnicy, zwykle udowej w pachwinie lub promieniowej w dolnej części przedramienia (na fot. 1. przedstawiono znieczulenie okolicy prawej pachwiny przed nakłuciem tętnicy udowej). Następnie następuje nakłucie tętnicy, przez którą cewnik zostanie wprowadzony do tętnic wieńcowych (fot. 2).

Fot. 1. Znieczulenie okolicy prawej pachwiny przed nakłuciem tętnicy udowej

Fot. 2. Nakłucie tętnicy udowej

Kolejnym krokiem jest założenie kaniulki (tzw. koszulki naczyniowej) do tętnicy udowej. Następnie wprowadza się cewnik przez kaniulkę do aorty, a stąd do ujścia tętnic wieńcowych (fot. 4.).

Fot. 3. Dynamiczny wypływ jasnej krwi potwierdzający właściwe wykonanie nakłucia

Fot. 4. Wprowadzenie cewnika przez kaniulkę

Po podaniu kontrastu do tętnic wieńcowych nagrywany jest obraz tętnic wieńcowych (zobacz film).

Ostatnim etapem zabiegu jest usunięcie kaniuli naczyniowej oraz zawinięcie miejsca wkłucia bandażem z wałkiem uciskowym.